Kwabbus

Vanmorgen is Kwabbus overleden.

Onze Wammes, onze grote knuffelbeer, onze hinkiepinkie, onze speurneus heeft de respectabele leeftijd van 12 jaar en 11 maanden bereikt. Zijn geest wilde nog zoveel maar zijn lichaam kon het niet meer aan.
Tot op het laatst toe heeft Kwabbus geprobeerd als een waardig heer door het leven te gaan. Door artrose in zijn heupen werd het lopen voor hem steeds moeilijker. Met ondersteuning van pijnstillers maar vooal ook door zijn wilskracht heeft hij zijn laatste levensmaanden in- en rond het huis doorgebracht.
Wij hebben geprobeerd hem die zorg te bieden waarvan wij dachten dat hij wilde waarbij de basis de onvoorwaardelijke liefde en het grote vertrouwen beiderzijds is geweest.
Sinds gisteravond lukte het Kwabbus niet meer om te lopen. Vanmorgen hebben we het besluit moeten nemen om hem te laten gaan.

 

Kwabbus was een trotse, eigenzinnige, zachtaardige en lieve newfoundlander.

Wij zijn zo enorm trots op hem en houden zo verschrikkelijk veel van hem dat het afscheid nemen pijn doet. Het verdriet is groot. En al is het voor ons  nog niet te bevatten hoe het leven zonder hem zal zijn weten we wel dat hij ons leven enorm verrijkt heeft.

Dag grote jongen,
tot later...

Wouter en Margreeth