Kwabbus

Vanmorgen is Kwabbus overleden.

Onze Wammes, onze grote knuffelbeer, onze hinkiepinkie, onze speurneus heeft de respectabele leeftijd van 12 jaar en 11 maanden bereikt. Zijn geest wilde nog zoveel maar zijn lichaam kon het niet meer aan.
Tot op het laatst toe heeft Kwabbus geprobeerd als een waardig heer door het leven te gaan. Door artrose in zijn heupen werd het lopen voor hem steeds moeilijker. Met ondersteuning van pijnstillers maar vooal ook door zijn wilskracht heeft hij zijn laatste levensmaanden in- en rond het huis doorgebracht.
Wij hebben geprobeerd hem die zorg te bieden waarvan wij dachten dat hij wilde waarbij de basis de onvoorwaardelijke liefde en het grote vertrouwen beiderzijds is geweest.
Sinds gisteravond lukte het Kwabbus niet meer om te lopen. Vanmorgen hebben we het besluit moeten nemen om hem te laten gaan.

 

Kwabbus was een trotse, eigenzinnige, zachtaardige en lieve newfoundlander.

Wij zijn zo enorm trots op hem en houden zo verschrikkelijk veel van hem dat het afscheid nemen pijn doet. Het verdriet is groot. En al is het voor ons  nog niet te bevatten hoe het leven zonder hem zal zijn weten we wel dat hij ons leven enorm verrijkt heeft.

Dag grote jongen,
tot later...

Wouter en Margreeth

Olympische Spelen 2016

Wij, mijn broer Fellow en ik, hebben besloten mee te gaan doen met de Olympische Spelen in 2016.
We willen ons graag opgeven voor het vrije worstelen voor mannen onder de 75 kilogram.
En daarvoor zijn we nu al volop aan het oefenen!

Dweezil

Dweezil de Dreumes

Ilse

Ilse is mijn bijna buurmeisje en ze is heel lief.
Ik ga graag met haar spelen, het liefst iedere dag.
Speciaal voor mij heeft Ilse deze tekening gemaakt.

Dweezil

Naar school!

Vanavond voor het eerst naar de puppy training geweest, in Hansweert bij juf Diana en Esther.
Leuk joh! Ik zit in een klein klasje en ben de jongste van het hele stel.
Vrouwtje heeft geleerd hoe ze mij 'zit', 'af', 'staan' moet leren en hoe ik leer 'voor' komen.
Kijk, ik kan dat allemaal al wel maar ja, zij moet haar kennis opfrissen dus .......
Volgende week gaan we weer, heb er nu al zin in!

Dweezil

Kinderboerderij en frietjes.

Moest ik vanmiddag wéér naar die Hollandse Hoeve...
alweer jengelende kinderen gehoord , vele goedbedoelde aaitjes geïncasseerd en "och... wat een lief beertje"  moeten horen maar.... ik mocht òòk samen met het vrouwtje in de kinderboerderij. Eigenlijk mogen honden daar niet komen maar het vrouwtje heeft haar charmes in de strijd gegooid...
Bij hoge uitzondering mochten die konijnen, varkens, ponnies, papagaaien, pauwen, hoenders en ander gevogelte, bokjes et cetera een blik op mij werpen!

Om de middag af te sluiten zijn we naar Wemeldinge gereden en hebben de baasjes daar slappe frietjes en een soft ijsje gegeten, tenminste dat is te zien op de foto, ik heb er niet zoveel van meegekregen want ik heb heerlijk liggen pitten op het terras. Alleen voor de foto heb ik eventjes mijn ogen opengedaan.

Dweezil

De Hollandse Hoeve

Net als mijn grote broer Fellow een jaar of twee geleden werd ook ik vandaag 'gedropt' bij de Hollandse Hoeve.
'Waarom?' zult u zich afvragen. Het antwoord is eenvoudig: voor een pup is hier veel te zien, ruiken, voelen.
Een grote speeltuin, mooie wandelpaden, de grote kinderboerderij en natuurlijk een restaurant waar zowel hond als baas wat kunnen drinken. Voor een impressie van 'de Hollandse Hoeve' verwijs ik u graag naar de blog van Fellow: http://fidelisfellowthegardianangel.blogspot.com/2010/05/de-hollandsche-hoeve-ii.html

Helaas was de kinderboerderij toen ik aankwam nog niet voor publiek geopend dus hebben we ons moeten behelpen met wat gluren door het hekwerk naar grasetende bokjes.

In de speeltuin was het ook nog niet druk zodat we alle ruimte hadden om daar eens rustig rond te banjeren. Over grind gelopen, door het zand gestuiterd... over een houten speelgevaarte gelopen.

En op de terugweg neergeploft in het restaurant. 

Bink heeft er een broertje bij 'Mex' en samen met hun baasjes kwamen ze even buurten. Wow die Mex is wel groot joh!

Fellow vond het niet goed dat die twee te dicht bij mij in de buurt kwamen en hij werd pisnijdig. Toen blafte hij niet zo heel lief en hij keek ook boos. Toch een fijn idee dat Fellow mij zo goed wil beschermen als ik later groot ben dan zal ik ook voor hem zorgen... beloofd.

Dweezil